FUJI||||||||||TA

Jeszcze w 2009 roku obsesja na punkcie niesłyszalnych dźwięków i hałasów doprowadziła Yosukę Fujitę to stworzenia własnego, wyjątkowego instrumentu – ekscentrycznych organów składających się z jedynie 11 piszczałek, pozbawionych klawiatury i napędzanych wyłącznie pompą powietrzną, którą zbudował na wzór tradycyjnych kowalskich przyrządów. Charakterystyczny świszczący dźwięk był centralnym elementem przełomowego albumu „iki” z 2020 roku, na którym struktura gagaku, japońskiej muzyki dworskiej, została przetworzona w pełne gracji, iluzoryczne drony. Na tegorocznej płycie „MMM” Fujiita zaczął korzystać z elektrycznych organów, dzięki czemu może krążyć wokół instrumentu z mikrofonami, rejestrować  niezwykły rezonans instrumentu, by tworzyć halucynogenne rytmy, i zestawiać te dźwięki z oryginalnymi wokalizami. Fujita od dekady rozwija własny styl wokalny, tworząc „trzeci głos” z napięcia wynikającego z aktu wdychania i wydychania powietrza. Przypomina to coś pomiędzy free jazzem a inuickim śpiewem gardłowym – trzeba to usłyszeć, żeby móc to sobie wyobrazić.