Tegoroczny motyw przewodni Dislocation ma wiele znaczeń.

Po pierwsze, interesuje nas długie i prowokacyjne napięcie między „centrum” a „peryferiami”, które często napędza rozwój kultury. W czasach, w których sytuacja na świecie wydaje się coraz bardziej niepewna, chcemy świadomie zgłębić działania odbywające się na marginesie, zarówno w kontekście geograficznym, politycznym, tożsamościowym, interakcji online czy po prostu dzisiejszego środowiska społecznego.

W programie znajduje się również dużo projektów ponadgranicznych. Niektóre z nich powiązane są z wydarzeniami Unsound Dislocation w Biszkeku w Kirgistanie, Duszanbe w Tadżykistanie i Władywostoku w Rosji, gdzie były rozwijane i miały swoje premiery. Inne po prostu idealnie pasowały do programu.

Niektórych odczytań słowa Dislocation się nie spodziewaliśmy - idea Brexitu jeszcze kilka miesięcy temu wydawała się niemożliwą. Odpowiedzieliśmy na swój sposób, wiele wydarzeń poświęcając artystom brytyjskim, zamawiając od nich specjalne projekty i premiery, podkreślając silny związek między Polską a Wyspami, zarówno jeśli chodzi o artystów, jak i publiczność.

Można też myśleć o Dislocation na inne sposoby. Przemieszczenie w czasie i przestrzeni. Wyzwolenie z ciała. Zdelokalizowane punkty spotkań między, zdawałoby się, odległymi światami eksperymentalnego dance popu i polskich tańców ludowych czy świata orkiestralnego i podziemia muzyki industrialnej.

Wszystkie te tematy będziemy zgłębiać również w rozległym programie popołudniowych dyskusji, projekcji filmowych i instalacji. Następne ogłoszenia wkrótce. Przeglądając program pamiętajcie: przyjeżdżacie na Unsound nie tylko, by popisać się wiedzą, ale też by odkrywać.